نوشته شده توسط : صدف

دوستی دمه گوشم گفت: سر خود بالا کن، به بلندا بنگر. به بلنداي عظيم، به افق هاي پر از نور اميد و خودت خواهي ديد و خودت خواهي يافت خانه ي دوست کجاست... خانه دوست در آن عرش خداست خانه ي دوست در آن قلب پر از نور خداست و فقط دوست، خداست





:: بازدید از این مطلب : 562
|
امتیاز مطلب : 145
|
تعداد امتیازدهندگان : 29
|
مجموع امتیاز : 29
تاریخ انتشار : 10 مهر 1389 | نظرات ()
مطالب مرتبط با این پست
لیست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید

/weblog/file/img/m.jpg
حسین در تاریخ : 1389/7/26/1 - - گفته است :
سلام .خیلی ممنون که از سایت من دیدن کردی .اره عکس سمت چپی عکس خودمه و اون عکس بزرگه عکس استادم هست .خوشحال میشم اگه با هم کار کنیم و اگه میبینی که جایی از وبلاگم مشکلی داره بگی تا بر طرف کنم

/weblog/file/img/m.jpg
ساعده در تاریخ : 1389/7/15/4 - - گفته است :

پرسید : کدام راه نزدیک تر است؟

گفتم به کجا؟

گفت به خلوتگاه دوست...!

گفتم : که مگر فاصله ای میبینی؟

بین دل و آنکس که دلت منزل اوست؟؟؟



سلام آجی....خیلی قشنگ بود...


 

مرسی عسیسم....



نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه: